سوره الصافات
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1به نام خداى گسترده مهر مهرورز
وَ لَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ
171و بيقين سخن (سنت گونه) ما در مورد بندگان فرستاده شده ما از پيش (مقرر شده) است.
إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ
172كه قطعا تنها آنان يارى شدگانند،
وَ إِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ
173و مسلما فقط لشكر ما پيروزند.
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ
174پس تا زمان [معينى] از آنان روى برتاب.
وَ أَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ
175و آنان را بنگر پس در آينده خواهند ديد!
أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ
176و آيا آنان به عذاب ما شتاب مىورزند؟!
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ
177و [لى] هنگامى كه (عذاب) در آستانه (خانهها) يشان فرود آيد، پس صبحگاه هشدار دادهشدگان، بد است!
وَ تَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ
178و تا زمان [معينى] از آنان روى برتاب.
وَ أَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ
179و بنگر پس در آينده خواهند ديد.
سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ
180پروردگار تو، (همان) پروردگار شكست ناپذير، منزه است از آنچه (مشركان) وصف مىكنند.
وَ سَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ
181و سلام بر فرستاده شدگان (خدا)!
وَ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
182و ستايش مخصوص خدايى است كه پروردگار جهانيان است.
سوره التین
بِّسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ وَ ٱلتِّينِ وَ ٱلزَّيۡتُونِ
1به نام خداى گستردهمهر مهرورز؛ سوگند به انجير و زيتون!
وَ طُورِ سِينِينَ
2سوگند به كوه پر بركت (طور سينا)!
وَ هَٰذَا ٱلۡبَلَدِ ٱلۡأَمِينِ
3سوگند به اين سرزمين امن (مكه)!
لَقَدۡ خَلَقۡنَا ٱلۡإِنسَٰنَ فِيٓ أَحۡسَنِ تَقۡوِيمٖ
4بيقين انسان را در بهترين (نظام معتدل و) استوار آفريديم،
ثُمَّ رَدَدۡنَٰهُ أَسۡفَلَ سَٰفِلِينَ
5سپس او را به فروترين (و خوارترين مرحله) فروتران باز گردانديم،
إِلَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ أَجۡرٌ غَيۡرُ مَمۡنُونٖ
6مگر كسانى كه ايمان آوردند و [كارهاى] شايسته انجام دادند، پس براى آنان پاداشى بىپايان است.
فَمَا يُكَذِّبُكَ بَعۡدُ بِٱلدِّينِ
7پس بعد (از اين دلايل) چه چيزى تو را به تكذيب كردن (روز) جزا واداشت؟!
أَلَيۡسَ ٱللَّهُ بِأَحۡكَمِ ٱلۡحَٰكِمِينَ
8آيا خدا داورترين داوران نيست؟!
سوره العلق
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ ٱقۡرَأۡ بِٱسۡمِ رَبِّكَ ٱلَّذِي خَلَقَ
1به نام خداى گستردهمهر مهرورز؛ بخوان به نام پروردگارت كه (همه چيز را) آفريد،
خَلَقَ ٱلۡإِنسَٰنَ مِنۡ عَلَقٍ
2انسان را از (خون بسته) آويزان آفريد.
ٱقۡرَأۡ وَ رَبُّكَ ٱلۡأَكۡرَمُ
3بخوان در حالى كه پروردگارت ارجمندتر است؛
ٱلَّذِي عَلَّمَ بِٱلۡقَلَمِ
4(همان) كسى كه با قلم بياموخت،
عَلَّمَ ٱلۡإِنسَٰنَ مَا لَمۡ يَعۡلَمۡ
5به انسان آنچه را نمىدانست آموخت.
كَلَّآ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ لَيَطۡغَىٰٓ
6هرگز چنين نيست، قطعا انسان طغيان مىكند،
أَن رَّءَاهُ ٱسۡتَغۡنَىٰٓ
7بخاطر اينكه خود را توانگر بيند.
إِنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ ٱلرُّجۡعَىٰٓ
8در واقع بازگشت (همگان) فقط به سوى پروردگار توست.